Leren over de zee
Als kersverse marine bioloog die met grote nieuwsgierigheid het visserijonderzoek van dicht bij wil meemaken, kom ik wel aan mijn trekken tijdens een kleine maand IBTS. In de afgelopen vier weken heb ik bijna alle veel voorkomende Noordzee vissen in veelvoud kunnen zien, en durf ik nu wel te zeggen dat ik de meeste soorten wel uit elkaar kan halen. Daarnaast heb ik ook nog een aantal bodemsoorten leren kennen, die ik denk en hoop ik nooit meer vergeet. Ik sta er altijd enorm van te kijken hoeveel je leert van je onderzoeksveld op het moment dat je praktisch bezig bent. Voor je het weet sta je de CTD te besturen, het DNA werk te doen, de vissen te sorteren alsof je nooit iets anders hebt gedaan. Daarnaast groeit ook mijn begrip van de Noordzee; Welke vissen zwemmen waar? Wat ging er ook alweer mis met de plaice box? Wat is eigenlijk de mening van de visser over de windmolenparken? Kortom; op zee leer ik meer, en andere dingen dan dat ik ooit uit wetenschappelijke artikelen alleen kan halen.
Learning about the sea
De band
Mijn band met de Noordzee
en het varen groeit ook. Het varen brengt een bepaalde rust, met de wind door
je haren en handen die eigenlijk altijd naar vis ruiken, altijd om 07:50 de
eerste CTD downcast. Het oeverloze geinen en geouwehoer met de bemanning en
mede-onderzoekers. Ochtend aan ochtend prachtige zonsopgangen en de nieuwe maan
die fel schijnt over de Schotse heuvels rond om Edinburgh. Maar ook last hebben
van allerlei specifieke golfsoorten, bijvoorbeeld golven die je doen stuiteren
in je bed, hoort erbij. Je lichaam geeft precies aan bij welke windkracht het
genoeg is ;). Het enige wat je hoort hier is het klotsende water, het gelach
van de meeuwen, de motororen van het schip en de lopende band met vis. En elke
keer ben ik weer razend enthousiast over de bijzondere vormen en kleuren van de
vissen (we hadden een gladde haai van 104cm!!) en het bodemleven dat langs komt
over de band.
Voor anker van wege de storm in Firth of Forth met in de achtergrond de besneeuwde Schotse heuvels/ Anchored away from the storm in Firth of Forth with the snowy Scottish hills in the background
The belt
My relationship with the North Sea and sailing is also growing. Sailing brings a certain peace of mind, with the wind in your hair and hands that kind of always smell of fish. Always the first CTD downcast at 07:50. The endless jokes and chatter with the crew and fellow researchers. Morning after morning beautiful sunrises and the new moon shining skin over the mountains of (near aberdeen where was that ???). But also suffering from all kinds of specific wave types, for example waves that make you bounce in your bed, is also part of the game. Your body indicates exactly at which wind force is enough for you;). All you hear here is the sloshing water, the laughter of the seagulls, the ship's engines and the conveyor belt with fish. Every time I am very enthusiastic about the special shapes and colors of the fish (we had a smooth shark of 104cm !!) and the betnhic organisms that come along woth the catch.
Elke dag 4 trekken
Als er elke dag vier keer
een half uur gevist wordt met een net met een opening van 19 bij 6 meter, dan
komt er per trek een hele hoop vis binnen. Al 3 keer hebben we een trek gehad
waar we omme nabij 2000 kg aan vis hebben gevangen! Vanuit het oog van de
visser is dit natuurlijk hartstikke leuk,
maar voor mij als bioloog met een groot hart voor het natuurlijke leven
begon het me na een week vissen wel erg tegen de borst te stoten. Het is geen
pretje om zoveel (half)dode vissen op de band te zien spartelen. Ondanks dat de
bedreigde diersoorten zo snel mogelijk weer over boord worden gelaten zoals de
grote gladde haai. Hoe belangrijk het ook is om heel goed de vis bestanden in
kaart te brengen, om zo goed de visserijdruk te kunnen handhaven, vraag ik me
erg af of het niet anders kan. Kunnen we echt niet minder invasief onderzoek
doen?
Gelukkig worden er
tegenwoordig steeds meer non-invasieve methoden ontwikkelt en gebruikt om het
zeeleven in kaart te brengen, hierbij kun je denken aan het gebruik van
bijvoorbeeld efficiëntere netten zodat minder vistijd nodig is. Maar ook
gebruik maken van camera beelden, sonar, echo,
geluidsopnames en mijn promotie onderzoek, het ontwikkelen van DNA
technieken voor monitoringsdoeleinden (zie blog) gaat belangrijk zijn voor
toekomstig verantwoord visserijonderzoek.
Deze reis heb ik dus aan
den lijve kunnen ervaren waarom het onderzoek waar ik aan mee werk zo
belangrijk is. Des te meer motivatie om vanaf volgende week weer thuis en op
het lab aan de slag te gaan!
Four hauls every day
If you fish four times a day for half an hour with a net opening of 19 by 6
meters, a lot of fish comes in per haul. Already 3 times we caught about
2000 kg of fish! This is of course great from the fisherman’s point of view, but for me
as a biologist with a big heart for natural life, it started to hurt me after a
week of fishing. It is no fun to see so many (half) dead fish frolicking on convenient
belt. Although endangered species are thrown overboard as soon as possible,
such as the great smooth shark, and as important as it is to chart the fish
stocks very well, I really wonder whether there is no other way. Can't we
really do less invasive research?
Fortunately, more and more non-invasive methods are now being developed and
used to map marine life, such as using more efficient nets so that less fishing
time is required. But also using camera images, sonar, echo, sound recordings
and my PhD research, the development of DNA techniques for monitoring purposes
(see blog) will also be important for future responsible fisheries research.
So this trip I was able to experience firsthand why the research I work on
is so important. All the more motivation to get back to work at home and at the
lab from next week!
Karlijn Doorenspleet